معمولاً برای ثبت علامت تجاری، اختراع و یا طرح صنعتی در ساير كشورها (و به اصطلاح به صورت بین المللی) سه روش وجود دارد:
1) ثبت مستقیم در کشور مورد نظر: در این روش به صورت حضوری و یا توسط وکیل محلی مستقر در آن کشور، اقدام به ثبت علامت تجاری، اختراع و یا طرح صنعتی می گردد. در صورتی که کشورهای زیادی برای ثبت مدنظر باشد، استفاده از راههای دیگر ثبت بین المللی توصیه می شود.
2) ثبت از طریق ادارات منطقه‌ای: معمولا بین چندین کشور که در یک منطقه جغرافیایی خاصی کنار هم قرار دارند و یا منافع مشترکی را دنبال می نمایند، قراردادهایی مشترک به منظور ثبت و حمایت از علامت تجاری، اختراع و یا طرح صنعتی منعقد شده است و به موجب آن اداره ای ویژه نیز تأسیس شده است. مانند اداره منطقه ای مالكيت صنعتی آفريقا، اداره ثبتعلایم تجاری بنلوكس، اداره هماهنگ سازی بازارهای داخلی اتحاديه اروپايی، سازمان مالكيت فكری آفريقا و مانند آنها در سایر مناطق جغرافیایی. بنابراین، در صورتی که کشورهای هدف برای ثبت در یک منطقه جغرافیایی خاصی مجتمع هستند، استفاده از این روش می تواند مناسب باشد.
3) ثبت بین المللی: در مورد حقوق بین المللی علائم تجاری، اختراعات، طرح های صنعتی، نشانه های جغرافیایی، کپی رایت و سایر موضوعات مختلف حقوق مالکیت فکری معاهدات و کنوانسیون های بین المللی بسیاری (حدود 27 معاهده) به تصویب کشورها رسیده و عمدتاً تحت مدیریت سازمان جهانی مالکیت فکری(وایپو) در ژنو سوئیس قرار دارند و اجرا می گردند. برخی از معاهدات یاد شده مربوط به ماهیت موضوع (ایجاد حق و تکلیف) هستند، برخی به نحوی ثبت بین الملی و شرایط شکلی ثبت بین المللی پرداخته اند و برخی دیگر نیز طبقه بندی و دسته بندی موضوعی ثبتها را تعیین نموده اند.
مهمترین سیستم های ثبت برند به اختصار در فایل زیر معرفی می گردد:
جهت دانلود روی لینک زیر کلیک کنید:
دیدگاه خود را بنویسید